Links Inloggen
Naar begin van de pagina
Home

Bijbelindex

Oude Testament
Genesis
Exodus
Leviticus
Numeri
Deuteronomium
Jozua
Rechters
Ruth
1 Samuël
2 Samuël
1 Keunenks
2 Keunenks
1 Kronieken
2 Kronieken
Gebed van Manasse
Ezra
Nehemia

Deuterocanonieken
Tobit
Judit
Ester
1 Makkabeeërs
2 Makkabeeërs
Job
Psaalms
Spreuken
Predeker
t Hoog Laid van Laifde
Wieshaid
Wieshaid van Jezus Sirach
Jesaja
Jeremia
Kloaglaiden
Baruch
Braif van Jeremia
Ezechiël
Daniël
Aanvullens bie Daniël
Hosea
Joël
Amos
Obadja
Jona
Micha
Nahum
Habakuk
Sefanja
Haggai
Zacharia
Maleachi

Nieuwe Testament
t Evengelie volgens Matteüs
t Evengelie volgens Marcus
t Evengelie volgens Lucas
t Evengelie volgens Johannes
Handelingen van apostels
Braif aan Romaainen
Eerste braif aan Korintiërs
Twijde braif aan Korintiërs
Braif aan Galoaten
Braif aan Efezers
Braif aan Filippiërs
Braif aan Kolossers
Eerste braif aan Tessalonikers
Twijde braif aan Tessalonikers
Eerste braif aan Timoteüs
Twijde braif aan Timoteüs
Braif aan Titus
Braif aan Filemon
Braif aan Hebreeërs
Braif van Jakobus
Eerste braif van Petrus
Twijde braif van Petrus
Eerste braif van Johannes
Twijde braif van Johannes
Daarde braif van Johannes
Braif van Judas
Openboaren van Johannes
Deuteronomium Mozes kikt weerom (1: 1- 3:29)   
Vermoanen zok aan wet te holden (4: 1-40)   
Vrijsteden aan aanderkaant Jordaan (4:41-43)   
Wetgeven (4:44- 6: 3)   
t Grode gebod (6: 4-25)   
Omgang mit aander volken (7: 1-26)   
Weest dankboar (8: 1-20)   
Weest nait aigenwies (9:1-10:11)   
Geheurzoamhaid (10:12-22)   
Zegen en vluik (11: 1-12: 1)   
t Ovverstee (12: 2-28)   
Woart joe veur ofgoden (12:29-13:19)   
Gain haaidens raauwgebroek; raaine en onraaine daaiern (14: 1-21)   
Tienden (14:22-28)   
t Sabbatsjoar (15: 1-18)   
Eerstelingen van t vij (15:19-21)   
Grode feesten (16: 1-17)   
Rechtsproak en zuvere eredainst (16:18-17:18)   
Keunenk (17:14-19)   
Rechten van priesters en Levieten (18: 1- 8)   
Woarzeggerij en profetie (18: 9-22)   
Vrijsteden (19: 1-13)   
Tegen laandroof en leugenachtege getugen (19:14-21)   
Oorlogswetten (20: 1-20)   
Moord deur n onbekende (21: 1- 9)   
Kriegsgevangen vraauw (21:10-14)   
t Eerstgeboorterecht (21:15-17)   
Tegendroadske zeun (21:18-21)   
Begraffenis noa doodstraf (21:22-23)   
Over kwietroakte bezittens (22: 1- 4)   
Alderhande veurschriften (22: 5-12)   
Wetten op t traauwen (22:13-29)   
Zuverhaid van gemainte (23: 1- 9)   
Regels veur t legerkaamp (23:10-15)   
Aander veurschriften (23:16-26)   
Over schaaiden en vannijs traauwen (24: 1- 5)   
Over rechten van noaste en baarmhaarteghaid (24: 6-22)   
Nait vraid wezen (25: 1- 4)   
t Swoagerhuwelk (25: 5-10)   
Nog meer veurschriften (25:11-19)   
Over eerstelingen (26: 1-11)   
Tienden nog ais (26:12-19)   
Gedenkstainen en altoar op Ebal (27: 1-10)   
Zegen op Gerizim; vluik op Ebal (27:11-26)   
Zegens en vervluikens (28: 1-68)   
t Verbond vernijd (28:69-29:28)   
Verlözzen noa beraauw (30: 1-10)   
Woar of t op aan komt (30:11-20)   
Jozua (31: 1- 8)   
t Veurlezen van wet (31: 9-13)   
Veurzeggen van Izrel zien ofvaal (31:14-30)   
t Laid van Mozes (32: 1-43)   
Leste vermoanen van Mozes (32:44-52)   
Zegen van Mozes (33: 1-29)   
Mozes staarft (34: 1-11)   

Wetten op t traauwen (22:13-29)

Deuteronomium 22


13 As n man n vraauw traauwt en bie heur slept, hai n ofkeer van heur krigt 14 en heur n minne noam bezörgt deur te zeggen: "k Heb dizze vraauw traauwd, mor dou wie gemainschop haren, kwam ik der achter dat zai gain moagd meer was," 15 den mouten voader en moeke van t wicht t bewies dat zai nog moagd was, bie oldsten van stad bie poort brengen. 16 Voader van t wicht zegt den tegen oldsten: "Ik heb mien dochter as vraauw geven aan dizze man, mor hai het heur in opsproak brocht. 17 Hai beschuldegt heur van minne dingen. Hai zegt: 'Joen dochter is gain moagd meer.' Mor kiek, hier binnen bewiezen van moagdelkhaid van mien dochter," en den spraaiden zai t klaid oet veur oldsten van stad. 18 Oldsten van stad mouten dij man griepen en hom ofstravven. 19 Zai leggen hom n boute op van honderd sjekel zulver en dij mouten aan voader van t wicht geven worden, omdat hai n moagd in Israël n minne noam bezörgd het. Zai blift zien vraauw, van zien levensdoagen mag hai heur nait votsturen. 20 Mor as beschuldegen woar is en nait bewezen wordt dat t wicht nog moagd is, 21 den mout men t wicht oet heur voaders hoes in boeten brengen en manlu van stad gooien heur dood mit stainen, omdat zai n schandelke doad in Israël begoan het, mit in t hoes van heur voader ontucht te bedrieven. Zo zel ie t kwoad maank joe oetreuden. 22 Wordt n man trappaaierd as hai gemainschop het mit n aander zien vraauw, den mouten zai baaident staarven, man dij mit dij vraauw gemainschop het, mor dij vraauw ook. Zo zel ie t kwoad in Israël oetreuden. 23 As n man n wichtje dij nog moagd is en dij al verzegd is, opdut in stad en hai het gemainschop mit heur, 24 den mout ie heur baaident noar poort van stad brengen en heur mit stainen gooien net zo laank tot zai dood binnen. 25 Mor as n man n wichtje dij verzegd is op t veld tegenkomt, hai gript heur en het gemainschop mit heur, den zel bloots dij man staarven dij gemainschop mit heur haar. 26 t Wicht zel ie niks doun, zai het gain zunden doan doar doodstraf op staait. Dat is t zulfde as ain dij zien noaste overvaalt en hom om haals brengt. 27 Hai was heur ja in t veld tegenkommen, t wicht dij verzegd was het om hulp roupen, mor der was gainain om heur te verlözzen. 28 As n man n wichtje opdut dij nog moagd is en nait verzegd, heur gript en gemainschop mit heur het, en zai worden trappaaierd, 29 den zel dij man dij bie heur legen het aan voader van t wicht fiefteg sjekel zulver geven mouten. En hai mout mit heur traauwen omdat hai heur onteerd het, hai kin heur van zien levensdoagen nait votsturen.